Een geslaagd BK voor MACW in het zonnige Jambes: 1 titel, 2 zilveren medailles en een bronzen plak. Een mooie oogst voor een vijfkoppige delegatie.
Wout Logier was de laatste die in actie mocht komen. Hij liep ondanks de hitte een seizoensbeste op de 3000m steeple in 9.38.50. Hij werd hiermee Belgisch kampioen bij de juniors (en klopte ook de beloftenkampioen). Maya Vanhee moest dan weer heel vroeg aan de slag op de 400m horden. Ook zij liep haar seizoensbeste met 65.81 (clubrecord juniors). Vanuit baan 2 had ze overzicht over het gehele veld en liet zich niet afleiden door de foutjes rond haar en liep in de laatste rechte lijn knap naar het zilver. Senne Vannobel werd wel gestoord door de fouten van anderen. Na 300m van de 800m bij de juniors was er een valpartij na duw- en trekwerk waar ook Senne serieus moest uitwijken. Uiteindelijk werd hij nog knap vierde in 1.56.64.
Het verspringen beloften mannen was een rollercoaster voor Renzo Van de Vyvere. Van de laatste plaats na twee pogingen ging hij in poging 3 naar de leiding met een persoonlijk record van 6m77. In de laatste poging ging Florent Hervers van Herve (!) er nog over met 6m89. Zo haalde Renzo uiteindelijk knap zilver. Dit alles ging beter kunnen gevolgd worden als er effectieve uitslagen werden gedeeld, maar dit was blijkbaar niet zo belangrijk voor de matige organisatie, net als een wel een zeer schamele podiumpresentatie. Op dat podium mocht Renzo nog een tweede keer plaatsnemen. In het hoogspringen werd hij namelijk derde met 1m90. Dit ging echter niet zonder slag of staat, want na een blessure in de opwarming vocht hij zich in typische Renzo stijl (overslaan, verschillende aanlopen, …) toch nog naar brons en miste uiteindelijk nipt op zijn pr van 1m96. Pour la petite histoire: deze uitslag is om 23u15 ’s avonds nog altijd niet terug te vinden.
Ook Pieter Spaey mocht twee maal aantreden bij de juniors. Na zware herexamens werd hij zevende in het kogelstoten met 12m34 (uit het hoofd, want geen uitslag …) en elfde in het discuswerpen met 34m20.